نوشته های مرتبط
| در کاوش‌هاى باستان‌شناسى سازهاى بادى و زهى به‌دست آمده که تاریخ آنها به چند هزار سال پیش از میلاد مى‌رسد. همینطور در سنگ‌نبشته‌ها و حجارى‌ها و بر روى اشیاء یافت شده، صورت این سازها حک شده است. |
طبیعى‌ترین وسیلهٔ آواز، حنجرهٔ طبیعى انسان و ساده‌ترین وسیله ایجاد وزن دست‌هاى انسان است. انسان با بهم زدن دست‌ها وزن را نگاه مى‌داشته و نغمه‌ها و آهنگ‌ها را همراهى مى‌کرده است. بعدها بشر با شاخ حیوانات، سازهاى بادى را اختراع کرد. و سوراخ‌هاى آن را با توجه به اعتقادات نجومى و اعداد مقدس تعبیه نمود. همینطور انواع سازهاى ضربى را اختراع کرد و در تکامل آنها کوشید. سازهاى زهى با الهام از کمان اختراع شد و کم‌کم نواقص آن را برطرف ساختند.
بشر با اختراع سازها و ادوات موسیقی، از الحان و نواهاى مطبوع در ذهنش تقلید نموده و پیوسته در را تکامل آن گام برداشته است.
سازهاى ایرانى در آثار موسیقى‌دانان دوران اسلامى ایران با آلات الحان و گاه به اختصار آلات نامیده شده است. این سازها در طول تاریخ پرحادثه و دیرپاى ایران تحت تأثیر عوامل گوناگونى قرار گرفته که بخشى به تناسب زمان بوده و موجب دگرگونى شکل و ابعاد و ساختار آنها شده و از طرفى با روى کار آمدن سلسله‌هاى غیرایرانی، سازهاى غیرایرانى و جدید متداول گشته است. حتى نام سازها یکسان نمانده و یا در هر نقطه‌اى با گویش آن‌جا نام گرفته است.
در دورهٔ اسلامی، سازهاى زهى مضرابى بیش از سازهاى دیگر داراى اهمیت بودند.
ایالت هنر را در کانال تلگرام پیگیری کنید:
telegram.me/artstate
