نوشته های مرتبط
* در تمدن مارلیک دو نوع سفالینه قرمز و خاکستری دیده می شود که بر روی آن ها تصویر مرغ ماهی خواری دیده می شود. همچنین شکل زیبای لاله های سه شاخه ی وحشی در این منظقه سفالگر را تحت تاثیر گذاشته و او را وادار به ساختن گلدان های سه شاخه کرده است.
* معروفترین و مهمترین سفالینه های پیدا شده از سرزمین ایران، مربوط به مناطق شوش و سیلک کاشان است که قدمتی ۴ تا ۶ هزار سال دارند.
* وجه مشترک اکثر سفالینه های پیدا شده از سیلک و شوش، کاربرد یک رنگ، به خصوص رنگ سیاه در ترسیم آن هاست.
*رنگ های لعاب دوره اشکانی، از دو رنگ سبز و آبی فرا تر نرفته است و لعاب سبز و به خصوص درجات مختلف رنگ سبز، از سبز سیر گرفته تا آبی فیروزه ای، بسیار مورد توجه اشکانیان بوده است.
* تزیین ظروف سفالی در سده های اولیه هجری اکثرا با استفاده از خوشنویسی صورت می گرفته که تا دوره ی سلجوقی همچنان ادامه داشته است.
* در اواخر سده چهارم و اوایل سده پنجم هجری، نوعی ظروف سفالی در شمال ایران ساخته می شده که از نظر تجاری به ظروف گبری یا شاملوه معروفند و عالی ترین ان مربوط به حکومت آل بویه می باشد.
* استفاده از بوره یا بوراکس در لعاب سازی و شیشه سازی به عنوان گداز آور از پیشرفت های فنی سفال سازی در دوره ی سلجوقی است.
*موضوع سفالینه های دوره ی سلجوقی بیشتر ملهم از داستان های قدیم ایرانی، نظیر بهرام و آزاده، بیژن و منیژه و… بوده است.
* کاشی سازی از کلمه ی کاشان گرفته شده و عبارت است از آجرهای لعابداری که بیشتر لعاب زرین فام می باشد.
*کاشی معرق از نوآوری های دوره ی ایلخانان است.
ایالت هنر را در کانال تلگرام پیگیری کنید:
telegram.me/artstate
