نوشته های مرتبط
قرون دهم و یازدهم هجری قمری را به جرات می توان عصر طلایی هنر پارچه بافی در ایران نامید.
در این دوره انواع پارچه های ابریشمی، زری، مخمل، ترمه، قلمکار و نیز انواع دوخته دوزی روی پارچه در کارگاه های پارچه بافی اصفهان، بزد، کاشان، کرمان، هرات، مشهد، رشت، تبریز و قم انجام می شد.
اصفهان مرکز تولید انواع پارچه های زربفت و قلمکار بود. در یزد پارچه های زربفت و در کاشان انواع پارچه های ابریشم و مخمل اعم از مخمل زربفت و مخمل گل برجسته یافت می شد.
اساس ثروت مردم کاشان از پارچه بافی بود؛ همچنین کرمان مرکز اصلی تهیه ی شال ترمه بود.
زری های طرح محرابی غالبا در یزد و زری های گل و بوته دار با نقوش انسانی بیشتر در اصفهان تولید می شد.
یکی از بافندگان معروف زمان شاه عباس، غیاث الدین نقشبند است.
ایالت هنر را در کانال تلگرام پیگیری کنید:
telegram.me/artstate
