ماده ی اصلی دستبافت های روستایی و عشایری پشم است. تصاویر حیوانات اهلی، به سبب اهمیت آن ها به صورت تجریدی در این دستبافت ها دیده می شود. همچنین تصاویر پرندگان نیز وجود دارد. در قالی های بختیاری درخت سرو و بید آشکار است. بیشتر قالی های عشایری چندین پود دارند، در حالی که قالی های شهری معمولاً فقط یک پود دارند و این سبب می شود که قالی های شهری
از حیث گره، تراکم بیشتری داشته باشد. دار قالی به دو صورت عمودی و افقی دیده می شود. گره نیز خود بر دو نوع است، فارسی باف یا ترکی باف.
از معروف ترین قالی های عشایری باید از قالی های قشقایی و ترکمنی نام برد. طرح قالی های عشایری اغلب روی یک یا دو سر ترنج مرکزی تاکید دارد که نقش آن ها در هر گوشه ی قالی تکرار می شود. تصویر شیر در قالیچه های شیری قشقایی دیده می شود. از مشخصات قالی ترکمن می توان نقش را نام برد که معمولاً جزیی کوچک از تمام قالیچه های ترکمنی است. مشهورترین نقش های قالی عبارتند از نقش هندسی، سجاده ای و ترنجی.